Epoksyd to polimer wykonany z dwóch składników: żywicy, która jest epoksydem, oraz utwardzacza, czyli katalizatora.
Epoksyd i utwardzacz są mieszane razem, tworząc system żywicy. System żywicy jest zasadniczo amorficznym ciałem stałym, które nie ma własnego kształtu. Utwardzacz pełni dwie ważne funkcje: jedna to inicjowanie polimeryzacji (procesu, w którym cząsteczki łączą się ze sobą – dodaje producent żywic), a druga to umożliwienie polimeryzacji tylko w tych miejscach systemu żywicy, gdzie jest ona potrzebna.
Producent żywic gwarantuje dobrą ich przyczepność – mogą być stosowane na większości podłoży bez konieczności gruntowania lub przygotowania powierzchni
Doskonała odporność na wiele substancji chemicznych, w tym wodę, większość rozpuszczalników organicznych, kwasy, zasady i alkohole
Szeroki zakres właściwości fizycznych, w tym elastyczność, twardość, wytrzymałość i ciągliwość
Żywice epoksydowe zostały po raz pierwszy opracowane podczas II wojny światowej do stosowania jako kleje i powłoki do samolotów i łodzi. Stały się one popularne wśród konstruktorów, ponieważ miały doskonałą odporność na wodę, zapewniały dobrą odporność chemiczną i były wystarczająco mocne, aby wytrzymać wysokie temperatury bez utraty wytrzymałości lub elastyczności.
Najpopularniejszy rodzaj żywicy epoksydowej nazywa się polipoksydem; ma masę cząsteczkową od 20000 g/mol do 30000 g/mol.
